Stanisław Matczak

Zamki na piasku czyli o samoorganizacji myśli nieuczesane

Podczas imprez najlepsze rozmowy zdarzają się w kuchni. Podczas ostatniego spotkania grupy Agile3M na temat zwinnych, samoorganizujących się zespołów prowadzonego przez Kamila Sabatowskiego miałem bardzo dobrą rozmowę z Bartkiem na zapleczu tej prezentacji – czyli przy barze klubu Atelier. A rozmawialiśmy między innymi o różnicach w podejściu do samoorganizacji w gronie 300 osób wytwarzających jeden system i w 30-osobowej firmie. Po prezentacji Kamila i rozmowie z Bartkiem kilka rzeczy zaczęło mi się układać – i tak powstał ten tekst.

Czytaj dalej »Zamki na piasku czyli o samoorganizacji myśli nieuczesane

Dlaczego właśnie Scrum?

Zdarzyło się kiedyś tak, że pracowałem ze świetnym zespołem złożonym z wysokiej klasy specjalistów. Mieliśmy dość dużą autonomię i pewnego dnia zapytałem „hej, a może byśmy spróbowali zrobić u nas tego Scruma?”. Nie zdawałem sobie wówczas sprawy z tego, że jest to początek drogi, która zmieni moje życie zawodowe. A już zupełnie nie zdawałem sobie sprawy z tego, ile na tej drodze będzie nauki, odkryć oraz spotkań ze wspaniałymi osobami.

Czytaj dalej »Dlaczego właśnie Scrum?

Jak być zdrowym i zwinnym?

Obecna fala popularności metod zwinnych ma też swoją ciemną stronę. Wszyscy chcą być zwinni, wszyscy chwalą się udanymi transformacjami, zmniejszaniem Time-To-Market, zwiększaniem samoorganizacji, a dookoła narasta hałas, mgła, dym oraz opowieści dziwnej treści… Zdarza mi się spotykać osoby, które swoje pojęcie o metodach zwinnych opierają na swoich doświadczeniach z firm, które „stosują pół Scruma i mają JIRĘ”.

Dlatego opowiadając ludziom o podejściu zwinnym często zaczynam od pewnej metafory, której celem jest uporządkowanie pojęć. Pozwólcie, że ją opiszę.

Czytaj dalej »Jak być zdrowym i zwinnym?

Pewien pomysł na podsumowanie sprintu

Planowanie sprintu przypomina planowanie kolejnego etapu pieszej wycieczki. Jesteśmy w punkcie A. Rano wstajemy i planujemy przebieg trasy na dzisiejszy dzień. Planujemy, że na koniec dnia chcemy znaleźć się w punkcie B. W trakcie naszej wycieczki spotykają nas różne niespodzianki – okazuje się, że mapa jest nieaktualna; że nie ma mostu, z którego chcieliśmy skorzystać; że drogę zagradza nam wysoki płot. Musimy sobie radzić z niespodziankami i wymyślać rozwiązania problemów. Finalnie, na koniec dnia rozbijamy obóz i sprawdzamy, czy jesteśmy w miejscu, do którego planowaliśmy dotrzeć. Być może tak jest. A być może jesteśmy zupełnie gdzie indziej…

Czytaj dalej »Pewien pomysł na podsumowanie sprintu

Czyj jest ten plan?

Wiele zespołów IT na całym świecie działa w bardzo podobny sposób.

Mamy Klienta. Klient ma wizję – chciałby mieć system, funkcjonalność czy możliwość wykonywana pewnej operacji. „Chciałbym, żeby nasz system mógł eksportować dane do Excela”. „Chciałbym mieć możliwość podglądu stanów magazynowych”. „Chciałbym mieć możliwość szybkiej konsolidacji list mailingowych z wielu źródeł”. Klient ma pieniądze, które może wydać na urzeczywistnienie tego pomysłu. Czasami jest to żywa gotówka, ale najczęściej jest to po prostu możliwość dedykowania czasu pracy jakiegoś zespołu na potrzeby realizacji tej wizji. Klientowi przeważnie zależy na czasie – chciałby mieć swoją funkcjonalność jak najszybciej.

Czytaj dalej »Czyj jest ten plan?

Scrum Master w zespole rozproszonym

Szkolenie z framework’a LeSS rozpoczyna się takim pytaniem: „After years working in large multisite offshore development, our key advice?”. Chwila napięcia, werble i na następnym slajdzie pada odpowiedź: “Large – don’t. Multisite – don’t. Offshore – don’t”.

Większość framework’ów zwinnych sugeruje, aby wszyscy członkowie zespołu pracowali w jednej lokalizacji. Ale praktyka jest często inna: w większości firm, w których pracowałem, członkowie zespołu byli rozproszeni po  wielu lokalizacjach. Jak może zatem wyglądać praca Scrum Mastera w zespole rozproszonym?

Czytaj dalej »Scrum Master w zespole rozproszonym

Dlaczego programiści nie chcą uczestniczyć w spotkaniach analitycznych?

Tak się złożyło, że trafiłem ostatnio na prezentację Jakuba Szczepanika pod tytułem „Nie ma miejsca dla analityka w agile – a może jest?” zorganizowaną przez Trójmiejską Grupę Analityczną. I na marginesie notatek z tej prezentacji powstał ten wpis.

Czytaj dalej »Dlaczego programiści nie chcą uczestniczyć w spotkaniach analitycznych?

Dokument czy mapa?

…czyli o różnicy między zapisywaniem dokumentu z wymaganiami, a tworzeniem mapy historyjek.

Tworząc oprogramowanie często zaczynamy od jakiegoś konceptu lub wyobrażenia – próbujemy określić, co nasz system ma robić albo jaki problem ma on rozwiązywać. Bardzo często narzędziem do zapisania tego konceptu staje się edytor tekstu. Tworzymy dokument, który opisuje kształt naszego rozwiązania. Bardzo często dokument ten otrzymuje tytuł „Analiza wymagań systemu XYZ”.

W samym pomyśle zapisania koncepcji lub wymagań nie ma nic zdrożnego. Natomiast często w praktyce bywa tak, że praca nad systemem oparta o obszerny dokument tekstowy niesie za sobą niepożądane skutki uboczne…

Czytaj dalej »Dokument czy mapa?