Przejdź do treści

Badając zwinność

agilecatW kwietniu i maju bieżącego roku BPM Laboratory uniwersytetu w Koblenz przeprowadziło badanie zatytułowane Status Quo Agile. Celem badania było zebranie doświadczeń różnych organizacji w zakresie wykorzystania zwinnych metod zarządzania projektami. W ankiecie wzięło udział ponad 600 respondentów, a opracowanie jej wyników można pobrać ze strony http://www.status–quo–agile.net/.

Dlaczego to badanie jest ciekawe? Dlatego, że mówiąc o zwinności w organizacjach, zazwyczaj wypowiadamy się na temat kilku-kilkunastu projektów, które dane nam było prowadzić czy zobaczyć. Tutaj zaś mamy zebrane z opinie z wielu różnych firm i organizacji.

Celem tego artykułu nie jest streszczanie 142-stronicowego raportu lecz wybranie z niego kilku fragmentów, które wydają mi się najciekawsze.

 

Po pierwsze: na ile jesteśmy zwinni?

Twórcy raportu poprosili respondentów o określenie, do której kategorii należy ich organizacja:

  • Consistently agile – projekty czy proces deweloperski jest kontrolowany i zarządzany wyłącznie przez metody zwinne
  • Hybrid – projekty i procesy są kontrolowane trochę przez metody zwinne, a trochę przez metody klasyczne
  • Selective – do niektórych projektów w naszej organizacji stosujemy metody zwinne, a do innych metody klasyczne
  • Consistently classic project management – projekty są zarządzanie przez klasyczne metody zarządzania projektami.

Wyniki ankiety wyglądają następująco:

survey1

Widać, że większość organizacji nie jest jednorodna – organizacje albo stosują metody zwinne do wybranych projektów, albo łączą je z metodami klasycznymi. Dlaczego tak się dzieje? Przychodzą mi do głowy dwa powody. Pierwszym możliwym powodem jest to, że organizacje chcą sprawdzić metody zwinne na wybranych projektach zanim zastosują je globalnie. A drugą potencjalną przyczyną jest to, że niektóre metody klasyczne mogą być tak bardzo zakorzenione w organizacji, że zastąpienie ich czymś innym jest bardzo kosztowną rewolucją – nagle może się okazać, że trzeba zreorganizować zespoły, zmienić strukturę organizacyjną i wywrócić do góry nogami sposób planowania projektów…

 

Po drugie: zwinność niejedno ma imię…

Mówimy „metody zwinne” – ale co to tak naprawdę jest? Odpowiedzi na to pytanie dostarcza jedna z kolejnych stron naszej ankiety:
survey2

Widać, że najczęściej stosowaną wśród respondentów metodyką jest Scrum. Zaraz po nim występuje Kanban oraz Extreme Programming. Co więcej, wśród tych respondentów, którzy zdeklarowali że są „consistently agile”, 91% uznało, że Scrum jest bardzo ważny w ich obszarze.

Kategorie metodyk zwinnych nie są rozłączne – tak naprawdę są to metodyki, które obejmują bardzo różne obszary działania, często też nachodzą one na siebie. Respodenci, którzy uznali że Scrum jest bardzo ważny w ich obszarze działania, bardzo często łączą go z Kanbanem (51% respondentów), Extreme Programming (46%), Feature Driven Development (42%) oraz metodami Lean (38%).

Także jeżeli słyszymy zdanie, iż „organizacja X jest jest zwinna” – to tak naprawdę to stwierdzenie może w praktyce oznaczać bardzo, bardzo różne rzeczy…

 

Po trzecie: jesteśmy zwinni, ale po co?

Jeżeli wykonujemy jakąś zmianę w organizacji, to z reguły mamy w tym jakiś cel. Wprowadzając zmianę metodyki prowadzenia projektów (co kosztuje!), z reguły chcemy aby nasze projekty były lepsze; chcemy poprawić efektywność naszej pracy, zdolność dotrzymywania terminów, czy też zwiększyć motywację zespołu.

Czy wprowadzenie metodyk zwinnych pomagło organizacjom w osiągnięciu lepszych wyników? 80% respondentów jest przekonanych, że tak, a jedynie 7% pytanych jest przeciwnego zdania.

survey3

W jakich zatem aspektach mogą pomagać nam metodyki miękkie? Uczestnicy badania zostali poproszeni o ocenę, czy stosowana przez nich metodyka jest dobra lub bardzo dobra w poszczególnych obszarach. Jak widać, respondenci zdecydowanie najgorzej ocenili klasyczne metody zarządzania projektami, a różnica jest najbardziej widoczna w takich obszarach jak efektywność procesu, dotrzymywanie terminów oraz motywacja pracowników.

survey4

 

Po czwarte: czy zwinność przekłada się na sukces organizacji?

Mamy w więc w opinii respondentów zestaw obszarów, które przy stosowaniu metodyk zwinnych wypada lepiej niż przy klasycznym prowadzeniu projektów. Czy wobec tego zwinność organizacji będzie przekładała się na sukces prowadzonych w niej projektów?

Dotykamy tutaj trudnej kwestii, a mianowicie: jak można określić czy mierzyć sukces projektów. Tutaj autorzy badania wyszli z prostego założenia: projekt odniósł sukces, jeżeli jego udziałowcy są zadowoleni z jego rezultatów. Uczestnikom ankiety zadano proste pytanie: „jak być określił wskaźnik sukcesu projektu prowadzoną metodą zwinną lub klasyczną”. Odpowiedzi na to pytanie są widoczne na poniższym diagramie: z lewej strony osoby używające metodyk zwinnych (wyłącznie, selektywnie lub hybrydowo) oceniali metody zwinne, a z prawej strony osoby używające metodyk klasycznych oceniali metody klasyczne.

survey5
Widać wyraźnie, że osoby pracujące przy pomocy metodyk zwinnych dużo wyżej oceniają prawdopodobieństwo tego, że projekt odniesie sukces niż ich koledzy używający klasycznych metod prowadzenia projektów.

 

Podsumowując

Można oczywiście dyskutować z metodą badania, która sprowadzała się do samej ankiety, bez weryfikacji odpowiedzi respondentów oraz bez zapewnienia reprezentatywności badanej próbki. Zresztą zdają sobie z tego też sami autorzy badania, umieszczając w podsumowaniu m.in. taki fragment: „The extraction of a representative sample is almost impossible in a study that is based on voluntary participation. The way this survey was publicized (newsletter, postings, contributions in media) probably reached some persons or some types of companies better than others. It is therefore likely that there is a bias in the sample. Furthermore, the results are based on assessments of the participants. Some answers might not correspond to reality”. Ale niezależnie od metody badania, bardzo cenne jest tak szerokie zebranie opinii od różnych organizacji.

Dla mnie osobiście najważniejszy jest ostatni zacytowany przeze mnie diagram. Można długo i namiętnie dyskutować nad tym, czy metody zwinne faktycznie poprawiają efektywność projektów. Ale ten diagram pokazuje jasno, że osoby używające metod zwinnych zdecydowanie bardziej wierzą w sukces swoich projektów.

A zbudowanie w zespole wiary w to, że nasz projekt się uda – to już jest bardzo, bardzo dużo.

 

* * *

Source of all diagrams in this article is: Study Status Quo Agile, BPM–Laboratory, Koblenz University of Applied Sciences, Prof. Dr. Komus.

1 komentarz do “Badając zwinność”

  1. Ciekawe wyniki… choć zdecydowanie trzeba wziąć pod uwagę, że w badaniu tym ludzie wypowiadali się nt. tego jak postrzegają swoje projekty – czyli siłą rzeczy, dostajemy spojrzenie przez pryzmat subiektywnej samo-oceny.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.