Ostatnio miałem przyjemność prowadzić szkolenie na temat zwinnego wytwarzania oprogramowania dla pracowników jednej z dużych firm informatycznych. W trakcie gdy mówiłem, widziałem w twarzach uczestników narastającą konfuzję i zwątpienie. Aż wreszcie jeden z nich wypowiedział to, co nurtowało zapewne ich wszystkich: „Ale czy w ogóle można tak pracować? A gdzie umowa z klientem? A gdzie wpisujemy zakres prac? A ustawa o zamówieniach publicznych? A jaki klient na to pójdzie?”.
Godzina 16.30, już wychodziłeś z pracy, w planie było kino i kolacja – i stało się… Zgłoszenie produkcyjne z wysokim priorytetem zostaje przypisane do ciebie. Już po godzinie wiesz, że przyczyną jest pewien wpis w bazie danych w tabelce z transakcjami, ale skąd się ten wpis tam wziął? Godzina 18:00, na szybko korygujesz wpis i aktualizujesz dane ręcznie, żeby zamknąć zgłoszenie. Jest 18:15 i masz nadzieję, że już więcej się to nie zdarzy – bo gdybyś chciał dojść do tego, jak ten wpis powstał, to pewnie byłby godziny analizy i pracy z debuggerem. Wychodzisz o 18:30, jeszcze wyrobisz się do kina, ale co będzie jeżeli zadzwonią znowu z tym samym problemem za pół godziny?